Vinir mínir eru demantar....

Gott kvöld allir vinir mínir og aðrir þeir sem inn kíkja.Það var svo gaman hjá mér í morgun. Ég fór út í skóla til að hitta börnin mín í 3.KM Það voru þvílík fagnaðarlæti að ég var rétt dottin um koll. Þau eru ekki alveg að skilja af hverju ég er ekki hjá þeim. Og ekki alveg að skilja þegar ég segist vera í veikindafríi ,af hverju ég sé þá ekki í rúminu.
Við vorum í bekkjamyndatöku sem gekk voða vel. Eftir hádegi fór ég svo til Önnu Lilju vinkonu minnar.Í gær kom Kristjana vinkona mín til mín. Svo var" Siggudagur" hjá mér það er önnur vinkona mín og við fórum til Nönnu vinkonu og þar á eftir til Ingu Hönnu vinkonu. Ég eiginlega komst að því í dag hvað ég á mikið af góðum vinum. Það er ekkert sjálfgefið að eiga góða vini og hvað þá svona marga eins og ég. Ég á nokkra góða vini hér í Vestmannaeyjum og nokkra góða vini á Seyðisfirði og nokkra vini í Reykjavík og eina góða á Akureyri og eina góða vinkonu í Svíþjóð...
Maður gleymir stundum að þakka fyrir góða vináttu og að vera svona heppinn. Hér með þakka ég fyrir góða og trygga vináttu í gegnum tíðina og vonast eftir út lífið að hún haldist . Sendi hér fyrir neðan lítið ljóð sem mér fannst segja allt sem góð vinátta þarf að hafa . Því ef við gleymum að vökva vináttuna þá visnar hún. Kærleiksfaðmur til ykkar allra mér þykir svo vænt um ykkur. Ykkar vinkona. INGA.





VINÁTTAN


Ég átti eitt sinn demant
glansandi og flottann
en dag frá degi dofnaði glampinn
á endanum hann dó.

Vinurinn dýrmætur er, sem dýrasti gimsteinn.
gættu hans vel því ekkert er eins dýrmætt
og vinurinn okkar.


Ég átti eitt sinn tré stórt og sterkt.
En vatnið gleymdist og
það bognaði hægt.
Á endanum það dó.

Vinurinn er sterkur.

Styður þig ef þarf.

En mundu eitt það gengur ei

Ef við gleymum að rækt´an

Ragnhildur Inga Sveinsdóttir

1985.